นักวิจัยจาก Harvard TH Chan School of Public Health กล่าวว่า ความทุกข์ทางจิตใจ ซึ่งรวมถึงภาวะซึมเศร้า ความวิตกกังวล ความกังวล การรับรู้ถึงความเครียด และความเหงา ก่อนการติดเชื้อ COVID-19 จะสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของ COVID ในระยะยาว ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นไม่ขึ้นอยู่กับการสูบบุหรี่ โรคหอบหืด และพฤติกรรมสุขภาพอื่นๆ หรือสภาวะสุขภาพร่างกาย
“เรารู้สึกประหลาดใจที่ความทุกข์ทางจิตใจอย่างรุนแรงก่อนการติดเชื้อ COVID-19 นั้นสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของ COVID ในระยะยาว” Siwen Wang นักวิจัยจาก Department of Nutrition ที่ Harvard Chan School ซึ่งเป็นผู้นำการศึกษากล่าว “ความทุกข์มีความเกี่ยวข้องอย่างยิ่งกับการพัฒนา COVID ที่ยาวนานกว่าปัจจัยเสี่ยงต่อสุขภาพร่างกาย เช่น โรคอ้วน โรคหอบหืด และความดันโลหิตสูง”
การศึกษาจะเผยแพร่ทางออนไลน์ใน JAMA Psychiatry ในวันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2565
จากข้อมูลของศูนย์ควบคุมโรคแห่งสหรัฐอเมริกา ประมาณ 20% ของผู้ใหญ่ชาวอเมริกันที่ติดเชื้อโควิด-19 ได้พัฒนาโควิด-19 เป็นเวลานาน ซึ่งหมายถึงมีอาการที่เกี่ยวข้องกับโควิด-19 เช่น เหนื่อยล้า สมองมีหมอก หรือระบบทางเดินหายใจ หัวใจ อาการทางระบบประสาทหรือทางเดินอาหารเป็นเวลานานกว่าสี่สัปดาห์หลังการติดเชื้อ การเจ็บป่วยจากโรคโควิด-19 ที่รุนแรงจะเพิ่มความเสี่ยงของการติดเชื้อโควิด-19 ในระยะยาว แม้ว่าผู้ป่วยโรคโควิด-19 ที่ไม่รุนแรงก็สามารถเป็นโรคโควิด-19 ในระยะยาวได้เช่นกัน อาการต่างๆ ที่อาจทำให้ร่างกายทรุดโทรม อาจอยู่ได้เป็นเดือนหรือเป็นปี และไม่ค่อยมีใครรู้ว่าลักษณะใดที่เชื่อมโยงกับการพัฒนาของโควิดในระยะยาว
สุขภาพจิตเป็นที่ทราบกันดีว่าส่งผลต่อผลลัพธ์ของโรคบางโรค อาการซึมเศร้าและอาการป่วยทางจิตอื่นๆ สัมพันธ์กับความเสี่ยงที่จะติดเชื้อโควิด-19 ที่รุนแรงมากขึ้น ซึ่งรวมถึงความเสี่ยงในการรักษาตัวในโรงพยาบาล ซึ่งเป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับโรคโควิด-19 ในระยะยาว ในการติดเชื้อทางเดินหายใจเฉียบพลันอื่นๆ เช่น ไข้หวัดใหญ่หรือไข้หวัด ภาวะสุขภาพจิตสัมพันธ์กับความรุนแรงที่มากขึ้นและอาการนานขึ้น การศึกษาก่อนหน้านี้ยังชี้ให้เห็นว่าความทุกข์ทรมานเกี่ยวข้องกับอาการเรื้อรังหลังโรค Lyme และในกลุ่มอาการอ่อนเพลียเรื้อรังและโรคไฟโบรมัยอัลเจีย ซึ่งมีอาการคล้ายกับอาการป่วยของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ (โควิด-19)
ในการพิจารณาผลกระทบของความทุกข์ทางจิตใจก่อนการติดเชื้อ COVID-19 ต่อการพัฒนาของ COVID-19 ที่ยาวนาน Wang และเพื่อนร่วมงานของเธอได้ลงทะเบียนผู้คนมากกว่า 54,000 คนในเดือนเมษายน 2020 ในช่วงเริ่มต้นของการศึกษา นักวิจัยได้ถามผู้เข้าร่วมเกี่ยวกับความทุกข์ทางจิตใจของพวกเขา ในปีถัดมา ผู้เข้าร่วมมากกว่า 3,000 คนติดเชื้อ COVID-19 และนักวิจัยได้ถามผู้เข้าร่วมเกี่ยวกับอาการและระยะเวลาของอาการ COVID-19
หลังจากวิเคราะห์การตอบสนองและเปรียบเทียบผู้ที่ติดเชื้อโควิด-19 เป็นเวลานานกับผู้ที่ไม่ได้ป่วย นักวิจัยระบุว่าความทุกข์ก่อนติดเชื้อโควิด-19 ได้แก่ ภาวะซึมเศร้า ความวิตกกังวล ความกังวล การรับรู้ถึงความเครียด และความเหงา มีความสัมพันธ์กับ 32%-46% เสี่ยงติดโควิดนานขึ้น ความทุกข์ทางจิตใจประเภทนี้ยังสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้น 15%-51% ของการด้อยค่าในชีวิตประจำวันอันเนื่องมาจากโรคโควิด-19 ที่ยาวนาน
อันเดรีย โรเบิร์ตส์ นักวิทยาศาสตร์อาวุโสด้านการวิจัยในสถาบันวิจัยกล่าวว่า “เท่าที่ความรู้ของเรา ถือเป็นการศึกษาในอนาคตครั้งแรกที่แสดงให้เห็นว่าปัจจัยทางสังคมและจิตวิทยาที่หลากหลายเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อโรคโควิด-19 ภาควิชาอนามัยสิ่งแวดล้อมที่ Harvard Chan School และผู้เขียนอาวุโสของกระดาษ JAMA Psychiatry “เราต้องพิจารณาสุขภาพจิตนอกเหนือจากสุขภาพกายเป็นปัจจัยเสี่ยงของ COVID-19 ในระยะยาว ผลลัพธ์เหล่านี้ยังตอกย้ำความจำเป็นในการเพิ่มความตระหนักรู้ของสาธารณชนเกี่ยวกับความสำคัญของสุขภาพจิตและการดูแลสุขภาพจิตสำหรับผู้ที่ต้องการ รวมถึงการเพิ่มอุปทานของแพทย์ด้านสุขภาพจิตและการปรับปรุงการเข้าถึงการดูแล”
ผู้ร่วมเขียนบทคนอื่นๆ ของ Harvard Chan ได้แก่ Luwei Quan, Jorge Chavarro, Natalie Slopen, Laura Kubzansky, Karestan Koenen และ Marc Weisskopf
งานวิจัยนี้ได้รับการสนับสนุนจากสถาบันสุขภาพแห่งชาติ (3R01HD094725-02S1, U01HL145386, R24ES028521, U01 CA176726, R01 CA67262 และ R01 HD057368); รางวัล Dean’s Fund for Scientific Advancement Acceleration Award จาก Harvard TH Chan School of Public Health; และ Massachusetts Consortium on Pathogen Readiness Evergrande COVID-19 Response Fund Award และ the Veterans’ Administration (IIR 20-076, INV 20-099, IIR 20-101)
“ความเชื่อมโยงของภาวะซึมเศร้า ความวิตกกังวล ความกังวล การรับรู้ถึงความเครียด และความเหงาก่อนการติดเชื้อที่มีความเสี่ยงต่อสภาวะหลังโควิด-19” Siwen Wang, Luwei Quan, Jorge Chavarro, Natalie Slopen, Laura Kubzansky, Karestan Koenen, Jae Hee Kang, Marc Weisskopf, Westyn Branch-Eliman, Andrea Roberts, JAMA Psychiatryออนไลน์ 7 กันยายน 2022 ดอย: 10.1001/jamapsychiatry.2022.2640
เยี่ยมชมเว็บไซต์ Harvard Chan School สำหรับ ข่าวสารล่าสุด ข่าวประชาสัมพันธ์และ การนำ เสนอมัลติมีเดีย
